W dniu 4 października 2021 r. na stronie internetowej Kancelarii Prezesa Rady Ministrów pojawiły się informacje dotyczące projektu ustawy o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa (tzw. ustawa o sygnalistach). Planowana regulacja przewiduje obowiązek wprowadzenia regulaminu zgłoszeń wewnętrznych, określającego  procedurę zgłaszania naruszeń prawa i podejmowania działań następczych. Ponadto projekt wprowadza zakaz podejmowania działań odwetowych wobec sygnalistów.

Sygnalistą jest osoba fizyczna świadcząca pracę na jakiejkolwiek podstawie prawnej (umowa o pracę, umowa cywilnoprawna, wolontariat), ale także kandydat na pracownika, członek organu, wspólnik, akcjonariusz, jeżeli w związku z wykonywanymi czynnościami na rzecz pracodawcy zgłasza lub ujawnia naruszenie prawa.

Stosownie do art. 27 projektu obowiązek wprowadzenia regulaminu zgłoszeń wewnętrznych ciąży na pracodawcach zatrudniających co najmniej 50 pracowników. Realizacja obowiązku ustalenia regulaminu zgłoszeń wewnętrznych przez podmioty w sektorze prywatnym zatrudniające co najmniej 50 i mniej niż 250 pracowników następuje do dnia 17 grudnia 2023 r.

Regulamin powinien określać wewnętrzną procedurę zgłaszania naruszeń prawa i podejmowania działań następczych. Ustalając regulamin pracodawca ma obowiązek skonsultować z zakładową organizacją związkową albo przedstawicielami pracowników wyłonionymi w trybie przyjętym u danego pracodawcy, jeżeli u pracodawcy nie działa zakładowa organizacja związkowe.

Pracodawca jest także zobowiązany do prowadzenia rejestru zgłoszeń wewnętrznych.

Pracodawca przetwarza dane osobowe związane ze zgłoszeniem naruszenia prawa w sposób uniemożliwiający uzyskanie dostępu do informacji objętej zgłoszeniem nieupoważnionym osobom oraz zapewniający ochronę poufności tożsamości osoby dokonującej zgłoszenia i osoby, której dotyczy zgłoszenie.

Już wkrótce w życie wejdzie część przepisów ustawy z 17 września 2021 r. nowelizującej ustawę o odnawialnych źródłach energii (OZEU). Ustawa wprowadza szereg zmian, z których najistotniejsze przedstawione zostaną w niniejszym alercie.

Zmiana ma na celu ograniczenie obowiązków koncesyjnych dla podmiotów zamierzających wytwarzać energię w tzw. małych instalacjach, m.in. poprzez zmianę jej definicji polegającej na zmianie progu uznania danej instalacji za małą z obecnych 500 kW do 1 MW. W praktyce modyfikacja ta oznacza znaczne ograniczenie obowiązków dla instalacji mieszczących się w ww. zakresie, a dla podmiotów posiadających już koncesję, a których instalacje spełniają warunki uznania ich instalacji za małe według znowelizowanych przepisów, przeniesienie „z urzędu” do rejestru wytwórców energii w małej instalacji.

Ustawa wprowadza także definicję mocy zainstalowanej elektrycznej instalacji OZE, potwierdzając dotychczasową praktykę URE, co zgodnie z uzasadnieniem nowelizacji ma „znaczenie w kontekście perspektywy zmiany kwalifikacji obowiązku - z koncesyjnego na rejestrowy - dla wytwórców energii z OZE w przypadku kilku tysięcy instalacji”.

W celu wsparcia branży OZE oraz stymulacji rozwoju gospodarczego ustawa wprowadza zmianę w zakresie planowania i zagospodarowania przestrzennego polegającą na możliwości lokalizacji urządzeń wytwarzających energię z OZE o mocy zainstalowanej do 500 kW (z obecnych 100 kW) bez konieczności uwzględniania w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego danej gminy. Dodatkowe wyjątki, korzystne dla inwestorów, stanowić mają instalacje o mocy do 1000 kW lokowane na użytkach rolnych klasy V, VI i VIz oraz nieużytkach oraz urządzeń innych niż wolnostojące, czyli urządzeń zamontowanych na budynku.

Dodatkowo zmiana przewiduje zmiany w systemie wspierania podmiotów wytwarzających energię z OZE.

Audyt energetyczny jest procedurą polegającej na przeprowadzeniu obliczeń dotyczących proponowanych przedsięwzięć służących poprawie efektywności energetycznej oraz dostarczenie informacji o potencjalnych oszczędnościach energii w danym przedsiębiorstwie.

Do wykonania pierwszych audytów przedsiębiorcy zobowiązani zostali na podstawie art. 36 ust. 1 ustawy o efektywności energetycznej nie później niż do 30 września 2017 r. i jednocześnie zobowiązani zostali do ich ponownego wykonywania co 4 lata.

Do wykonania audytu energetycznego zobowiązani są wszyscy przedsiębiorcy posiadający status dużego przedsiębiorcy, tj. przedsiębiorcy, którzy zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy Prawo Przedsiębiorców nie są mikroprzedsiębiorcami i nie posiadają statusu małego i średniego przedsiębiorcy. Szczególną uwagę należy zatem zwrócić na liczbę zatrudnienia oraz obroty osiągnięte w ciągu ostatnich 2 lat obrotowych.

Z przeprowadzenia audytu zwolnieni są przedsiębiorcy, o których mowa w art. 36 ust. 2 ustawy, tj. ci przedsiębiorcy, którzy posiadają:

1. System zarządzania energią określony w Polskiej Normie dotyczącej systemów zarządzania energią, wymagań i zaleceń użytkownika lub
2. System zarządzania środowiskowego, w o którym mowa w art. 2 pkt 13 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1221/2009 w sprawie dowolnego udziału organizacji w systemie ekozarządzania i audytu we Wspólnocie (EMAS)

jeżeli w ramach któregokolwiek z ww. systemów przeprowadzono audyt energetyczny przedsiębiorstwa.

Audyt zawiera przegląd zużycia energii w budynkach lub zespołach budynków, w instalacjach przemysłowych oraz w transporcie, odpowiadających łącznie za co najmniej 90 % całkowitego zużycia energii przez audytowane przedsiębiorstwo. Szczególną uwagę zwracamy, że zarówno ustawa, jak i treść obowiązujących norm czy zaleceń nie uzależnia obowiązku przeprowadzenia audytu od tytułu prawnego do nieruchomości. Tym samym audyt energetyczny powinien objąć również wszelkie nieruchomości, którymi przedsiębiorca dysponuje na podstawie umów najmu, dzierżawy itp.

O przeprowadzonym audycie energetycznym należy zawiadomić Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki w terminie 30 od dnia jego przeprowadzenia, nie później jednak niż do 31 grudnia roku, w którym przedsiębiorca zobowiązany był do przeprowadzenia audytu.

Nieprzeprowadzenia audytu energetycznego zagrożone jest nałożeniem kary pieniężnej

w wysokości do 5 % przychodu osiągniętego przez przedsiębiorcę w poprzednim roku podatkowym.

Dokumentacja z przeprowadzonego audytu powinna być przechowywana w celach kontrolnych przez okres 5 lat.

27 czerwca 2021 wejdą w życie dwie decyzje Komisji Europejskiej w sprawie standardowych  klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych:

- decyzja Komisji Europejskiej 2021/914 w sprawie standardowych  klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw trzecich (czyli państw spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego - EOG) – 16 klauzul i 3 załączniki;

Link:

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/914 z dnia 4 czerwca 2021 r. w sprawie standardowych klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw trzecich na podstawie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679

oraz

- decyzja Komisji Europejskiej 2021/915 w sprawie standardowych  klauzul umownych dotyczących przekazywania danych osobowych do państw z Europejskiego Obszaru Gospodarczego – EOG - 10 klauzul oraz 4 załączniki.

Link:

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI (UE) 2021/915 z dnia 4 czerwca 2021 r. w sprawie standardowych klauzul umownych między administratorami a podmiotami przetwarzającymi na podstawie art. 28 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 oraz art. 29 ust. 7 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1725

Klauzule zamieszczone w powyższych decyzjach regulują kwestie dotyczące zasad współpracy administratorów i podmiotów przetwarzających, warunki i obowiązki, które wiążą się z dalszym powierzaniem danych, a także sytuację, w których może dojść do rozwiązani umowy między stronami.

W związku z faktem, iż klauzule zamieszczone w powyższych decyzjach stanowią zestaw wzorcowych postanowień, które powinna zawierać każda umowa powierzenia przetwarzania danych mogą one zostać wykorzystane w sposób bezpośredni w umowach powierzenia przetwarzania danych. Dzięki temu osoby, zawierające taką umowę stosując zamieszczone w decyzjach klauzule mają pewność, że postanowienia umowne będą zgodne z przepisami RODO.

Zmiany wprowadzane od 1 lipca 2021 r. w ustawie o podatku od towarów i usług (ustawa o VAT) wpłyną przede wszystkim na zakres obowiązków przedsiębiorców sklasyfikowanych w trzech grupach:

1) dokonujących sprzedaży produktów importowanych z krajów trzecich na rzecz konsumentów lub pośredniczących poprzez platformę handlową w dostawie takich towarów;

2) dokonujących sprzedaży wysyłkowej towarów na rzecz konsumentów w innych krajach Unii Europejskiej;

3) świadczących usługi elektroniczne, nadawcze i telekomunikacyjne na rzecz konsumentów z Unii Europejskiej.

Pierwsza grupa przedsiębiorców w przypadkach określonych w ustawie zobowiązana będzie do poboru i rozliczenia należnego podatku VAT w kraju konsumpcji, co będzie wiązało się z obowiązkiem rejestracji do VAT albo dokonania rejestracji do procedury IOSS (Import One Stop Shop) do 30 czerwca 2021 r. Przedsiębiorca pośredniczący poprzez platformę handlową w dostawie towarów importowanych z krajów trzecich zobowiązany będzie do prowadzenia ewidencji czynności dokonanych na terytorium Unii Europejskiej określonych w projektowanej ustawie. Na żądanie organów podatkowych przedsiębiorcy będą zobowiązani do udostępniania ewidencji w formie elektronicznej.

W drugiej i trzeciej grupie dojdzie do zmiany progu sprzedażowego powodującego obowiązek rejestracji do VAT za granicą i opodatkowania sprzedaży według stawki VAT obowiązującej w kraju zamieszkania nabywcy, który wyniesie 10 000 euro i będzie obowiązywał dla całej sprzedaży i usług dokonanych na rzecz konsumentów w Unii Europejskiej. Od 1 lipca 2021 r. do progu sprzedażowego należy sumować wartości świadczonych usług elektronicznych oraz sprzedaży wysyłkowej. W przypadku przekroczenia progu sprzedażowego przedsiębiorca będzie zobowiązany do zarejestrowania się do VAT w krajach, w których wykonał usługi lub dokonał sprzedaży wysyłkowej już po przekroczeniu progu albo do zarejestrowania się do rozliczenia według procedury unijnej VAT-OSS (One Stop Shop). Jeżeli przedsiębiorca przekroczył próg w 2020 lub 2021 roku, to termin na rejestrację w VAT-OSS mija 30 czerwca 2021 r. Jeżeli przedsiębiorca nie dokona rejestracji do VAT-OSS będzie rozliczany w krajach Unii Europejskiej, w których doszło do przekroczenia progu sprzedażowego.