Zweryfikuj procesy pozyskiwania zgód za pomocą narzędzi dostępnych w Twojej firmie.

Nowa ustawa – Prawo komunikacji elektronicznej („PKE”) porządkuje dualizm dotychczasowej regulacji o zgodzie użytkownika na otrzymywanie informacji handlowej i zgodzie na marketing bezpośredni. Od 10 listopada 2024 r. podstawą prawną dla zgód marketingowych będzie art. 398 PKE.

Nadal uzyskanie zgody marketingowej powinno być oddzielne dla poszczególnych kanałów komunikacyjnych (odrębne zgody na przesyłanie informacji handlowej wiadomościami SMS i e-mailem).

Oferty bez wymaganej zgody użytkownika to działanie stanowiące czyn nieuczciwej konkurencji, a niezależnie Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej może nałożyć na podmiot naruszający obowiązek uzyskania zgody karę pieniężną w wysokości do 3% przychodu ukaranego podmiotu, osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym lub do 1.000.000 zł (zastosowanie ma kwota wyższa). Na podmiot używający automatycznego systemu wywołującego lub telekomunikacyjnego urządzenia końcowego do celów przesyłania informacji handlowej bez uprzedniej zgody użytkownika, Prezes Urzędu Komunikacji Elektronicznej może nałożyć karę pieniężną w wysokości do 3% przychodu osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym.

Autor: Adwokat Wioletta Gwizdała

Wniosek o zwolnienie z obowiązku opłacenia składek RWS składa się za pośrednictwem profilu płatnika na Platformie Usług Elektronicznych eZUS. Pierwszy wniosek można złożyć począwszy od 1 listopada 2024 r. (ze zwolnieniem w grudniu 2024 r.).

Zwolnienie obejmuje składki ustalane od najniższej podstawy wymiaru. Wakacje składkowe to zwolnienie z opłacania składek na:

- ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe oraz chorobowe, jeżeli wcześniej zostało zadeklarowane jego opłacanie),

- Fundusz Pracy i Fundusz Solidarnościowy.

Nie dotyczy: składki zdrowotnej oraz składek za pracowników, współpracowników i zleceniobiorców.

Podczas uzyskanego zwolnienia przedsiębiorca ma uprawnienia do świadczeń z ubezpieczeń społecznych oraz może prowadzić działalność gospodarczą

Zwolnienie stanowi pomoc de minimis.

Stanowisko ZUS:

https://www.zus.pl/baza-wiedzy/biezace-wyjasnienia-komorek-merytorycznych/wakacje-skladkowe-pytania-i-odpowiedzi?p_l_back_url=%2Fwyniki-wyszukiwania%3Fquery%3Dwakacje%26dateFrom%3D%26dateTo%3D

Autor: Adwokat Wioletta Gwizdała

Dyrektywą Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. wprowadzono regulacje dotyczące wyznaczenia ogólnych ram dla walki z dyskryminacją ze względu na religię lub przekonania, niepełnosprawność, wiek lub orientację seksualną w odniesieniu do zatrudnienia i pracy, w celu realizacji w Państwach Członkowskich UE zasady równego traktowania.

Dyrektywa nakładała na Państwa Członkowskie obowiązek wprowadzenia skutecznych, proporcjonalnych i dolegliwych sankcji stosowanych w przypadkach nieprzestrzegania zobowiązań wynikających z niniejszej dyrektywy. Ponadto postulowała wspieranie dialogu między przedstawicielami pracodawców i pracowników i, w ramach krajowej praktyki, z organizacjami pozarządowymi w celu zwrócenia uwagi na różne formy dyskryminacji w miejscu pracy oraz walki z nimi.

Na stronie posądzonej o nierówne traktowanie spoczywał obowiązek udowodnienia, że nie wystąpiło pogwałcenie zasady równego traktowania w stosunku do osoby, która uważała się za osobę pokrzywdzoną.

Przepisy implementujące ww. dyrektywę można znaleźć zarówno Kodeksie pracy, jak i w ustawie o wdrożeniu niektórych przepisów Unii Europejskiej w zakresie równego traktowania (Dz. U. 2010 Nr 254 poz. 1700, dalej Ustawa. Ustawa w odróżnieniu od Kodeksu pracy nie dotyczy wyłącznie pracowników zatrudnionych na umowę o pracę, ale też osób świadczących usługi na innych podstawach, w tym w oparciu o umowy cywilnoprawne czy też B2B.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Ustawy każdy, wobec kogo zasada równego traktowania została naruszona, ma prawo do odszkodowania. Prawo do odszkodowania przysługuje także osobom prawnym oraz jednostkom organizacyjnym niebędącym osobami prawnymi posiadającym zdolność prawną, jeżeli naruszenie tej zasady nastąpiło wobec ich członków.

Występując z roszczeniem na podstawie Ustawy, stosuje się przepisy Kodeksu cywilnego. Postępowanie zaś toczy się według przepisów Kodeksu postępowania cywilnego.

Dochodzenie roszczeń na podstawie ustawy o równym traktowaniu nie pozbawia prawa do dochodzenia roszczeń na podstawie przepisów innych ustaw.

Autor: Aplikant adwokacki Waldemar Węgrzyn

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 8 sierpnia 2023 r., sygn. akt I PSKP 21/22 stwierdził, że celowe uchylanie się pracownika od odebrania awizowanej przesyłki zawierającej oświadczenie o wypowiedzeniu umowy o pracę nie ma wpływu na skuteczność jego złożenia. Doręczenie przesyłki z oświadczeniem jest skuteczne najpóźniej w dniu następnym po dokonaniu awizo.

Awizowaną przesyłkę zawierającą oświadczenie należy uznać za skutecznie złożoną pracownikowi, ponieważ pracownik miał realną możliwość zapoznania się z jego treścią, chyba że wystąpiły okoliczności uniemożliwiające mu odebranie przesyłki w urzędzie pocztowym.

Orzeczenie stanowi potwierdzenie ugruntowanej linii orzeczniczej, która znalazło swoje odzwierciedlenie m.in. w treści wyroku Sądu Najwyższego z dnia 3 kwietnia 2019 r., sygn. akt II PK 326/17.

Autor: Aplikant adwokacki Waldemar Węgrzyn

W dniu 11 czerwca 2024 r. posiedzeniu Komisji Kultury i Środków Przekazu odbyło się pierwsze czytanie projektu ustawy o zmianie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych oraz niektórych innych ustaw w związku z wdrożeniem dwóch dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady (UE), tj. dyrektywy z dnia 17 kwietnia 2019 r. 2019/789 ustanawiającej przepisy dotyczące wykonywania praw autorskich i praw pokrewnych mające zastosowanie do niektórych transmisji online prowadzonych przez organizacje radiowe i telewizyjne oraz do reemisji programów telewizyjnych i radiowych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 93/83/EWG (SATCABII) oraz dyrektywy z dnia z dnia 17 kwietnia 2019 r. 2019/790 w sprawie prawa autorskiego i praw pokrewnych na jednolitym rynku cyfrowym oraz zmiany dyrektyw 96/9/WE i 2001/29/WE (DSM).

Główny cel dyrektywy SATCABII stanowi poprawa funkcjonowania rynku wewnętrznego Unii Europejskiej poprzez umożliwienie na gruncie prawa autorskiego szerszego rozpowszechniania w państwach członkowskich programów radiowych i telewizyjnych z innych państw członkowskich. Zmiany przewidują nowe przepisy dotyczące ułatwienia udzielania licencji na korzystanie z utworów i przedmiotów praw pokrewnych związanych z programami radiowymi i telewizyjnymi państw członkowskich. Nastąpi to poprzez ujednolicenie usług reemisji z rozszerzeniem zasady obowiązkowego pośrednictwa organizacji zbiorowego zarządzania. W tym przypadku nie będzie mieć znaczenia technologia reemisji. Wprowadzona także zostanie zasada państwa pochodzenia dla wykonywania praw autorskich i pokrewnych przez organizacje radiowe i telewizyjne wobec świadczenia dodatkowych usług online. Wprowadzenie dyrektywy SATCABII ureguluje również sytuację dotyczącą rozpowszechniania programów radiowych i telewizyjnych w drodze wprowadzenia bezpośredniego przez uznanie tych czynności za nadawanie (w przypadku programów radiowych) i reemitowanie (w przypadku programów telewizyjnych).

Z kolei dyrektywa DSM ma za zadanie uregulowanie eksploatacji utworów w środowisku cyfrowym w związku z rozwojem technologii. Wprowadza m.in. środki ułatwiające dostęp do utworów niedostępnych w handlu (co obejmie m.in. bazy sui generis rozumiane zgodnie z ustawą o ochronie baz danych czy licencjonowanie utworów udostępnianych w ramach usług wideo na żądanie), możliwość udzielania rozszerzonych licencji oraz nowe postacie dozwolonego użytku, takie jak: eksplorację tekstów i danych, korzystanie z utworów w działalności dydaktycznej czy zwielokrotnianie utworów w celu zachowania dziedzictwa kulturowego. Istotną zmianą jest wprowadzenie nowej kategorii prawa pokrewnego – prawa wydawców prasowych do eksploatacji ich publikacji prasowych online. Dyrektywa DSM wprowadza nowe zasady w zakresie udostępniania utworów przez dostawców usług społeczeństwa informacyjnego, czyli treści online oraz godziwego wynagradzania twórców i wykonawców.

Autor: Aplikant adwokacki Ewelina Chmielewska